پدر سالار

به آبدارخانه می روم، بدجور به چای معتاد شدم ، امروز صبح حوصله چایی درست کردن نداشتم و کم کم دارم سردرد می گیرم. آقای رضایی را می بینم که دارد توی آبدارخانه قدم می زند، صورتش از عصبانیت برافروخته شده، درست مثل هفته گذشته ، همان موقع که پسر بیچاره اش برای تعطیلات بین ترم دانشگاه به خانه برگشته بود و برحسب اتفاق یکی از هم کلاسی های دخترش به موبایلش زنگ زده بود و نمی دانم آقای رضایی گوشی را جواب داده بود و صدای نازک ضعیفه ای را شنیده بود یا از لحن صحبت کردن پسرک، شستش خبردار شده بود که باید ضعیفه ای پشت گوشی باشد ، خلاصه رگهای گردنش قلمبه شده، گوشی پسر را از دستش گرفته و کوبیده بود به دیوار . و بعد از اینکه کار از کار گذشته و پسرک قهر کرده و رفته بود خانه خاله اش و تهدید کرده بود خودش را می کشد ، دل پدر به رحم آمده بود و اگرچه وانمود می کرد اصلا برایش مهم نیست که پسرش خودش را دار بزند ، با من مشورت می کرد که حالا چه کار باید بکند!
مرا که می بیند می گوید:" به خدا این کارها خوبیت ندارد." حدس می زنم موضوع چیست ، نیم ساعت قبل نسرین به بهانه کامل کردن یکی از پرونده ها به اتاقم آمد ، بهم چشمک زد و گفت مریض هایم که تمام شد به اتاقش بروم، قرار بود امروز خواستگاری برایش بیاید.خوب در مرکز ما که چند تا دختر مجرد و البته زیبا دارد ، همچین اتفاقی اصلا غیر عادی نیست و هر از گاهی پسری در آرزوی داماد شدن به درمانگاه آمده و به اتاقها سرک می کشد و بخت خود را می آزماید.
می گویم :"خوب آقای رضایی ، بالاخره باید یک جا همدیگر را می دیدند . تازه پسره که غریبه نیست و همکار خودمان معرفی اش کرده."
ابروهایش را در هم گره می کند و می گوید:"مگر اینها خانه و خانواده ندارند که اینجا قرار می گذارند؟! والا بچه های ما از این کارها نمی کنند."
به زور جلوی خنده ام را میگیرم ، یاد مریم می افتم که دیروز آمد پالتویم را قرض گرفت . با نامزدش قرار داشت ، بهم گفت به پدرش چیزی نگویم.
می گویم:" آخر نمی شود هر کسی را که به خانه راه داد ، لااقل باید یک بار همدیگر را ببینند ، شاید از قیافه هم خوششان نیاید. کار خلاف شرع که نمی کنند."
آقای رضایی که کمی آرامتر شده ، میگوید: " شما همتون مثل دخترهای من هستید، تو یکهو از این کارها نکنی"
در حالیکه از آبدارخانه بیرون می آیم ، می گویم:"من دیگه پیر شدم ، این کارها از من گذشته" و صدای خنده اش را که می شنوم خیالم راحت می شود!
27/11/1388