تولدی دیگر

زندگی جدیدم در گیلانغرب را با عنوان پزشک خانواده روستایی شروع کرده ام.اینجا را دوست دارم. آرامش خاصی دارم.
حس خاصی مرا با این مردم پیوند می دهد.حسی که شاید از اسم کردی ام نشات می گیرد.غریبم ولی احساس غربت نمی کنم.
کوههای زیبای این شهر که همانند دامن چین داری دور شهر را گرفته اند من را به استقامت فرا می خوانند و داستان زندگی این مردم به من صبوری می آموزد.لباسهای رنگیشان با پولکهای براق به زندگی ام نشاط می بخشد.
می خواهم این روزهای زیبا را بنویسم.
1/8/1387