سخت ولی ساده

از صبح به این فکر می کنم که زندگی سخت ولی ساده خیلی بهتر از زندگی آسان ولی پیچیده است.


دیروز به یکی از سیاه چادرها رفتم . به زندگی ساده و آرامششان که از چهره هاشان پیدا بود، حسودیم شد. آرامش درون سیاه چادری، که وقتی از دور به آن نگاه می کردم، دلم برای ساکنینش می سوخت، آنقدر پررنگ بود که آرزو کردم یکی از آنها بودم.

و اما در مورد سیاه چادرها:

سقف این چادرها از موی بز است، که علاوه بر اینکه از ورود باران به چادر جلوگیری می کند در تابستان هم الیاف آن از هم جدا شده و هوا به راحتی جریان می یابد. خصوصیت دیگر این سقف بوی آن است که دور کننده حشرات موذی می باشد.
دیوارهای سیاه چادر از حصیرهایی تشکیل شده است که زنان کرد می بافند.
دور تا درر دیوار حصیری چادر، از بیرون، گودالی کنده می شود تا آب باران در آن جمع شده و وارد چادر نشود.
داخل سیاه چادر از یک اتاق نشیمن، یک اتاق میهمان و یک آشپزخانه تشکیل شده که با دیوارهای حصیری کوتاه از یکدیگر جدا شده اند. .حصیرهایی که دیوار اتاق میهمان را میسازند، با نخ های رنگی و به صورت نقش های زیبا، بافته می شوند . زیباترین گلیم هم در این قسمت پهن می شود.
در آشپزخانه منقلی زغالی وجود دارد که در تابستانها به بیرون از چادر منتقل می شود.

و خلاصه اینکه این سیاه چادر هم عمارتی است برای خودش.


16/8/1388